ترسیم پوشش گیاهی یکی ازملزومات طراحی و مورد استفاده در اسکیس هاست.

درواقع اسکیس برگرفته از یک ایده ذهنی ست.  بنابراین قابل درک و ملموس شدن این ایده روش‌های بسیاری دارد. یکی از مرسوم‌ ترین و شاید زیباترین روش ها که با هر سلیقه‌ای و برای هر مخاطبی مورد پسند است، استفاده از پوشش گیاهی است. هر انسانی تصوری از درخت در ذهن خود دارد.

تناسبات یک درخت، رنگ یک درخت، فرم یک درخت، انواع مختلف درختان، میوه های یک درخت، همه و همه اطلاعاتی هستند که با گفتن کلمه درخت به ذهن هر آدمی قابل خطور است.

این اتفاق هم یک امتیاز مثبت و همین‌طور یک عامل برای سختی کار یک طراح و ترسیم کننده است. چرا که هر نقص در ترسیم، در رعایت تناسبات، در فرم و عدم رعایت هر ویژگی صحیح این عنصر ترسیمی در طرح، باعث نمایان شدن سریع آن از جانب هر بیننده‌ای می‌شود.

بنابراین شناخت این عنصر ترسیمی و استفاده درست از آن در اسکیس ها مورد اهمیت قرار می‌گیرد.

یکی از مهمترین نکته ها محل مورد استفاده از درختان و پوشش های گیاهی در یک اثر و اسکیس معماری است.

• درختان بیانگر اقلیم یک طرح هستند.

• درخت با قرار گیری در کنار یک حجم همانند فیگور‌های انسانی، به دلیل تناسبات شناخته شده.  بیانگر بزرگی و مقیاس آن حجم یا عنصر در اسکیس هستند.

• در بسیاری از تحلیل های سایت یا یک محیط، وجود لکه های سبز نمایانگر یک فضای سبز و درختان به عنوان عامل مثبت و زاویه دید مثبت تلقی می‌شوند.